De Moulin Dischlach

Overblijfselen van een genoemde molen uit de 13e eeuw. Het maakte deel uit van een groep van zes intramurale molens. Het werd gebruikt om graan te malen, kaolien te vermalen om er aardewerk van te maken of zelfs om hout te zagen. De naam is een verbastering van Stanislas, een van de zeer oude eigenaren.

Aan het begin van de 20e eeuw werd de Dishlach-molen aangepast om hydraulische energie te leveren aan een timmerwerkplaats. Het overgebleven mechanisme dat we vandaag de dag zien, is dat van de oude zagerij. Het hele ding functioneerde niet meer in december 1944 vanwege een gebrek aan watervoorziening, toen de SS de bruggen in de stad opdreef. In 1978 werden de gebouwen gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw aan de Cours de la Décapole.

Tegenwoordig zie je alleen de overblijfselen, waaronder een schoepenrad en een deel van het transmissiemechanisme uit de 19e eeuw... Bedenk dat Haagnau oorspronkelijk een eiland was dat werd gevormd door twee armen van de Moder... De molen stond op een van deze armen die nu zijn ingevuld. Het is hier dat de twee armen van de rivier samenkwamen en het eiland vormden waar het kasteel van Barbarossa zich bevond.

De molen ligt op het kruispunt van twee voormalige belangrijke verkeerswegen:
- een zoutweg, oost-west georiënteerd, die langs de Moder liep
- en een andere, van noord naar zuid, die van de Oostzee naar de Middellandse Zee loopt.
Via deze laatste passeerden barnsteen- en bronzen voorwerpen gevonden in de talrijke prehistorische graven van het bos van de Haagnau.