Garance in Pfaffenhoffen

Datums: lente tot vroege herfst
Locatie: voor de ingang van het Musée de l’Image Populaire


Ken jij gekker?

Dit is meekrap, Rubia tinctorum L. Het is een meerjarige plant uit de Rubiaceae-familie die op grote schaal werd gekweekt vanwege de rode kleurstof die uit de wortelstokken werd gewonnen, omdat ze alizarine en purpurine bevatten (die de eigenschap hebben stoffen een mooie rode kleur te geven).

Waarom meekrap planten voor het Popular Image Museum?

Dankzij meekrap kenden Pfaffenhoffen en omgeving een uitzonderlijke economische activiteit, die begon aan het begin van de 18e eeuw en intens was vanaf het derde kwart van dezelfde eeuw(1).
Deze plant werd in de hele regio, van Hochfelden tot Haagnau, gekweekt om hem groen of gedroogd te leveren aan Pfaffenhoffen, dat een belangrijk commercieel platform voor meekrap werd. Er stonden daar een behoorlijk aantal drogers. Maar wie levering van gedroogde meekrap zegt, zegt ook meekraphandel.
In 1854 constateerden we nog het bestaan ​​van 8 meekrapdrogers. Meekrap werd gebruikt om lakens rood te verven. Van het Tweede Keizerrijk kocht het Franse leger een groot deel van deze lakens voor de vervaardiging van militaire broeken (2). De nederlaag van 1870 bracht dus een verschrikkelijke klap toe aan deze tak van industrie en handel in de plaats(3). Maar het was minder wreed dan bij het drogen en verhandelen van meekrap, omdat ze zowel hennep als wollen kousen verfden en ook bruinkoolblauw gebruikten(4).
Tegenwoordig zijn van deze activiteit alleen nog plaatsnamen over, zoals Rotaegerle of Rotdaerre (meekkrapvelden, meekrapdroogkamers) in Pfaffenhoffen en Niedermodern.

(1) Jean Vogt, “Meekrap in de regio Pfaffenhoffen”, in SHAS, 1993, IV, pagina 45.
(2) François Lotz, “Geschiedenis van een klein stadje in de Elzas Pfaffenhoffen”, pagina 199.
(3) Zie Georges Klein, “Lokale industrieën en verdwenen beroepen”, in SHAS, 1956, 3e en 4e trim., p. 74.
(4) Over het bedrukken van stoffen in blauw, zie G. Klein, op. cit.